تو به آن یار بگو زندگی باران است . زندگی دریاست... زندگی یاس قشنگیست که دل می بوید! زندگی راز شگفتیست که دل می جوید!

زندگی عزم سفر کردن در ره معشوق است. زندگی آبی دریاست و عشق.... غرق دریا شدن است؛ولی ای دوست بدان

 می توان غرق نشد می توان ماهی این دریا شد... شرطش آن است که عاشق نشویم!جای آن از ته دل از سرجان همه را

دوست بداریم. همه چیز و همه کس... همه نقش و همه رنگ... همه شادی همه غم... به خودم آمدم و دیدم من قاصدک

دیگرنیست!ونمی دانم ازکی؟!و صد افسوس که آخرنشنید ازمن:

زندگی خاطر دریایی یک قطره در آرامش رود...

زندگی حس شکوفایی یک مزرعه در باور بذز...

زندگی باور دریاست در اندیشه ماهی در تنگ...

زندگی فهم نفهمیدن هاست!

زندگی پنجره ای باز به دنیای وجود...

تاکه این پنجره باز است جهانی با ماست...

آسمان، نور، خدا، عشق، سعادت با ماست.

فرصت بازی این پنجره را دریابیم ... درنبندیم به نور، درنبندیم به آرامش پرمهر نسیم!پرده از ساحت دل برگیریم

رو به این پنجره با شوق سلامی بکنیم!